Swinging Blue Jeans

Met hits als Hippy Hippy Shake, You're No Good, Good Golly Miss Molly, Don't Make Me Over, Promise You'll Tell Her and It's Too Late Now scoorden The Swinging Blue Jeans uit Liverpool wereldwijd diverse hitnoteringen.
Een band die meer dan 30 jaar onveranderd qua samenstelling op de podia stond.
Helaas overleed in 1999 een van de oorspronkelijke leden en daarom moest de band een andere gitarist aantrekken.

Met hits als Hippy Hippy Shake, You're No Good, Good Golly Miss Molly, Don't Make Me Over, Promise You'll Tell Her and It's Too Late Now scoorden The Swinging Blue Jeans uit Liverpool wereldwijd diverse hitnoteringen.
Een band die meer dan 30 jaar onveranderd qua samenstelling op de podia stond.
Helaas overleed in 1999 een van de oorspronkelijke leden en daarom moest de band een andere gitarist aantrekken.

Na vele omzwerving en succesvolle optreden o.a in Hamburg en in Liverpool's Cavern Club kregen de Swinging Bue Jeans (die eerst the Bluegenes heetten), in het kielzog van Beatles hysterie, in 1963 een platencontract bij HMV.
Het kwartet bestaat dan al vijf jaar.

De single “It’s too late now”  haalt de 30e plaats in de Britse hitlijst.
Eind 1963 treedt de groep op in een aflevering van de populaire Britse comedy-serie Z-Cars.
Ze spelen daarin het nummer van een van de wildste rockers uit die tijd, een cover van Chan Romero's "The Hippy Hippy Shake".
Het nummer komt uit op single en bereikt  in Engeland de 2e plaats (7e in Nederland).

The Swinging Blue Jeans behoort niet tot de meest succesvolle Merseygroepen maar staan wel garant voor een aantal bijzonder leuke singles.
In Engeland bewerkten the Swinging Blue Jeans de Little Richard-hit “Good  Golly Miss Molly”.
Voor Ray Ennis, Les Braid, Ralph Ellis, en Norman  Kuhlke levert deze versie van “Good Golly Miss Molly” een 11e plaats op.
“You’re no good” komt in de zomer van 1964 tot de 3e plaats in Engeland, de 22e in Nederland en slechts de 97e plaats in de VS.

De volgende jaren werden een drukke tijd voor de groep met veel optredens in zalen en voor de televisie, vaak samen met hun collega’s uit Liverpool. Ze traden ook vaak buiten Engeland op.

Verdere hits bleven uit; alleen Don't Make Me Over balanceerde met een 31e plaats op de rand van de Engelse top-dertig.
Het gevolg was dat de groep minder vaak gevraagd werd voor optredens.
De leden van de groep bleken niet in staat een tweede maal de muzikale bakens te verzetten nadat hun muziek uit de mode raakte.
Met het ontbreken van originele materiaal en met hun ouderwetse imago (blue jeans en bijpassende leren vest) viel de groep in 1968 uiteen.
Les Braid en Ray Ennis bleven al die jaren de constante factor van de groep; de twee andere plaatsen wisselden nogal eens.
Les bleef lid van de groep tot zijn dood in 2005.

Al sinds vele jaren speelt de de band in het “Goud van Oud’ circuit, nog immer gekleed in blauwe jeans kleding, hetgeen hun handelsmerk is geworden.
Ook zijn zij nog steeds te horen op de radio en nog steeds toeren zij over de hele wereld.
Oude hits uit de sixties, aangevuld met songs van hun inspirator van het eerste uur, Gene Vincent, wisselen elkaar in een sneltreinvaart af.

Info and/or bookings:  + 31 181 324310  or mailto: info@kwekel-evenementen.nl